با افزایش سن سگ ها، ما به طور کلی شاهد تغییراتی در رفتار آنها هستیم. تعقیب توپ بازیگوش و دویدن مداوم در اطراف که ما با توله سگ ها همراهی می کنیم، جای خود را به سگ های بالغ می دهد که زیر نور خورشید چرت می زنند و در طول شب هنگام تلویزیون در حال استراحت هستند.

با سگ‌های مسن، ما حتی کاهش سرعت را بیشتر می‌پذیریم. لازم به یادآوری است که پیری یک بیماری نیست. ما باید بین تغییرات رفتاری طبیعی در سگ‌های پیر و رفتارهای غیرعادی که می‌توانند سیگنال‌های مهم درد باشند، تفاوت قائل شویم.

مهم است که به یاد داشته باشیم که سن یک بیماری نیست.

چه نوع تغییر رفتاری در سگ من می تواند نشان دهنده درد او باشد؟

برخی از رفتارهای آشکارا نشانه های مهمی هستند که نشان می دهد سگ ممکن است درد داشته باشد. این شامل:

• اجتناب از سطوح لغزنده کف
• دشواری در بلند شدن یا آهسته ایستادن از حالت پایین
• دشواری در قرار گرفتن در حالت نشسته یا دراز کشیدن
• لنگیدن/لنگیدن
• دراز کشیدن هنگام خوردن یا نوشیدن
• عدم تمایل یا ناتوانی در پریدن از روی مبلمان یا داخل ماشین
• عدم تمایل به بالا یا پایین رفتن از پله‌ها
• عدم تمایل به بالا بردن سر برای گرفتن یک معالجه
• عدم تمایل به نشستن در صورت درخواست
• عدم تمایل به چرخاندن سر به یک طرف
• نشستن روی یک یا آن طرف باسن و پاهای عقبی یک طرف «تنبل نشستن»
• به یک طرف ایستادن/جابجایی وزن از اندام دردناک
• ایستادن یا راه رفتن با سر پایین یا پشت قوس بالا
• حرکت/راه رفتن در حین اجابت مزاج یا ادرار
• حوادث ادراری یا مدفوع
• بی قراری شبانه اگر نمی تواند راحت باشد

هر یک از این رفتارها باید باعث مراجعه به دامپزشک شود تا بتوان منبع درد را شناسایی کرد و درمان را آغاز کرد.

چه تغییرات دیگری در رفتار یا نگرش سگ من وجود دارد که می تواند ناشی از درد باشد؟

خستگی. کاهش استقامت در پیاده روی یا در حین بازی اغلب به اشتباه به عنوان نشانه ای از پیری تعبیر می شود. ممکن است چندین توضیح برای کاهش استقامت وجود داشته باشد، از جمله بیماری های متابولیک مانند کم کاری تیروئید یا بیماری قلبی. دامپزشک شما باید سگ شما را معاینه کند تا علت را مشخص کند. با این حال، درد، به ویژه از تغییرات مزمن ناشی از شرایطی مانند استئوآرتریت (OA)، باید در این سناریو در نظر گرفته شود. اغلب، هنگامی که درد سگ درمان می شود، صاحبان متوجه بازگشت به فعالیت هایی می شوند که قبلاً رها شده بودند و به طور کلی سطح انرژی بالاتری دارند. به عبارت دیگر، تا زمانی که درد از بین نرود، صاحبان متوجه نمی شوند که حیوان خانگی آنها درد داشته است.

"کاهش استقامت در پیاده روی یا در حین بازی اغلب به اشتباه به عنوان نشانه ای از پیری تعبیر می شود."

بی میلی به آراستگی. یکی از نشانه‌های درد که اغلب نادیده گرفته می‌شود، عدم تمایل به مسواک زدن، شانه کردن یا نظافت آن است. هر نوع درد، به ویژه درد مزمن همراه با OA، می تواند عمومیت یابد به طوری که سگ حتی در مناطقی از بدن دور از مفاصل آرتروز احساس ناراحتی کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، سگ‌ها در تمام قسمت‌های بدنشان حساس‌تر می‌شوند و حتی شانه‌کردن یا برس کشیدن می‌تواند احساس درد کند. این سگ‌ها اغلب دچار شوره سر می‌شوند و آن‌هایی که موهای متوسط ​​یا بلند دارند معمولاً در کتشان تشک می‌افتند و ممکن است لکه‌های ادرار یا مدفوع در انتهای عقب خود داشته باشند. سگ‌ها مانند گربه‌ها خود را اصلاح می‌کنند تا تمیز بمانند، اما اگر درد داشته باشند دست از کار برمی‌دارند.

عدم تمایل به برداشته شدن. سگ‌های کوچک، به‌ویژه سگ‌هایی که دراز هستند و تا زمین پایین هستند، ممکن است با مقاومت در برابر تلاش‌ها برای بلند کردن آنها درد خود را بروز دهند. فشار رو به بالا دست‌های ما در اطراف بدن‌شان می‌تواند باعث تشدید درد در صورت بروز کمردرد شود. اگر سگ کوچک شما شروع به مخالفت با برداشتن کرد، برای بررسی این موضوع با دامپزشک خود قرار ملاقات بگذارید. عدم تمایل به لمس شدن در مناطق خاص. سگی که مشکل درد ندارد باید با خوشحالی دست زدن به تمام اعضای بدن را بپذیرد. شما باید بتوانید تمام امتداد پشت را لمس کنید، از جمله پهلوها و بالای پشت، پایین ترین ناحیه تنه (ناحیه ای که قفسه سینه به پایان می رسد و قسمت پایین کمر شروع می شود) و ناحیه کمر. بین دنده ها و لگن. همچنین باید بتوانید ناحیه اطراف پایه دم را بدون اینکه سگتان اذیت شود لمس کنید.

علاوه بر بدن، شما باید بتوانید هر چهار اندام از جمله انگشتان پا، پاها و مفاصل پاهای جلویی و عقبی را بدون واکنش سگ خود کنترل کنید. اگر می خواهید سطح راحتی سگ خود را با دست زدن به پاها و پاها آزمایش کنید، اگر سگ شما به جای ایستادن دراز بکشد بهترین موفقیت را خواهید داشت.

اگر مطمئن نباشم سگم درد دارد چه؟

اگر به درد مشکوک هستید، همیشه به سگ خود این شک را بدهید.

وقتی شک دارید، آن را بررسی کنید. در صورت مشکوک شدن به درد، همیشه به سگ خود این شک را بدهید. سگ ها ذاتاً موجوداتی رواقی هستند که از ناراحتی شکایت نمی کنند مگر اینکه درد شدید باشد و شاید حتی در آن زمان هم نباشد. مهم است که مراقبان آنها به آنها توجه کنند تا هرگونه تغییر در رفتار مشاهده شده و به دامپزشک شما ارائه شود. تیم مراقبت های بهداشتی دامپزشکی شما آماده است تا به شناسایی درد و ناراحتی در هنگام وجود و درمان آن کمک کند تا سگ شما بتواند به زندگی راحت و بدون درد بازگردد.